تجمعاتی که از مشهد آغاز شد؛ ریشه اعتراضات خیابانی اخیر مردم چیست؟+فیلم
تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۳۶۳۷۴۵
تجمعاتی که از روز پنجشنبه در مشهد، پایتخت مخالفان دولت، آغاز شد، مثل خیلی از مسائل دیگر، وقتی به تهران رسید، جدی‌تر شد. درباره این تجمعات، بطور عمده چند تحلیل وجود دارد که تلاش کرده‌ایم به صورت اجمالی و البته کمی صریح‌تر، به هرکدام بپردازیم. تصاویری که در این ویدئو مشاهده خواهید کرد، ویدئوهایی است که این روزها در فضای مجازی منتشر و بازنشر شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش آفتابنیوز، پنجشنبه گذشته (۷ دی) بود که تعدادی از مردم مشهد در اعتراض به آن‌چه سیاست‌های اقتصادی دولت و گرانی و فقر و مطالبات بانکی خوانده شد به خیابان آمدند. تجمعاتی که کم کم از دست ترتیب‌دهندگان آن خارج شد و شعارها و خواسته‌ها از معیشت به سیاست کشیده شد. مشهد یکی از شهرهایی است که بسیاری از موسسات اعتباری غیرمجاز که به معضلی برای نظام تبدیل شده‌اند آنجا فعالیت داشته‌اند.
سپرده‌گذاران موسسات مالی اعتباری غیرمجاز اکثرا _نه همه_ بازنشسته‌هایی بودند که با پس‌اندازهای خود برای دریافت سود در این موسسات که فکر می‌کردند از طرف بانک مرکزی تایید شده‌اند سپرده‌گذاری کرده و حالا اموال خود را بر باد رفته می‌دیدند. با رسیدگی نشدن به مطالبات آنها صدای اعتراض‌شان بلند شد و ابتدا ماهی یک بار و سپس هفته‌ای یک‌بار و این اواخر تقریبا هر روز در مقابل بانک مرکزی، مجلس شورای اسلامی، نهاد ریاست‌جمهوری و قوه قضاییه دست به تجمعی مسالمت‌آمیز زده و خواهان احقاق حق خود بودند.
موضوع آن‌چنان پیچیده شد که سران سه قوه برای حل مشکل جلساتی را ترتیب دادند. به گفته مسئولان مشکل تقریبا ۹۸ درصد این سپرده‌گذاران که البته مبالغ پایینی بود حل شد اما آن دو درصد باقی‌مانده مبالغ هنگفتی است که باید راه‌کار مناسبی برای احقاق حق‌شان پیدا شود.
هنوز مشکل سپرده‌گذاران و اعتراضات آنها حل نشده بود که لایحه بودجه ۹۷ جنجال تازه‌ای در میان مردم و به خصوص در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به راه انداخت. عده‌ای از مردم به نحوه تخصیص بودجه انتقاد داشتند به‌خصوص که گفته شد قرار است یارانه برخی افراد قطع شود و یا قیمت بنزین به ۱۵۰۰ تومان برسد. انتقادات به بودجه و اینکه با وجود اینکه گفته می‌شود دولت کسری بودجه دارد و برای جبران مجبور به گران کردن برخی تعرفه‌ها است، چرا به برخی نهادها که نحوه عملکردشان هم شفاف نیست بودجه‌های میلیاردی اختصاص یافته است آتش نتقادات را تندتر کرد.
این بحث‌ها همچنان در میان مردم و شبکه‌های اجتماعی داغ بود که گرانی ناگهانی قیمت تخم‌مرغ طاقت مردم را طاق کرد. این درست نقطه عطف ماجرا بود. مخالفان دولت در مشهد فرصت را غنیمت شمردند تا تجمعاتی را علیه سیاست‌های اقتصادی دولت و شخص رییس‌جمهور ترتیب دهند. این تجمعات که هم سپرده‌گذاران بلاتکلیف و هم مردم ناراضی از وضع معیشتی در آن حضور داشتند کم کم به آشوبی مبدل و شعارها از ضددولتی به ضدحکومتی تبدیل شدند. نکته ای که ترتیب‌دهندگان از آن غافل بودند این است که ممکن است شروع کننده یک اتفاق باشند اما لزوما پایان دادن به آن دست آنها نخواهد بود.
خبر تجمعات مشهد در سکوت رسانه ملی از طریق فضای مجازی به سرعت در تمام کشور پخش شد و دامنه این اعتراض در روز جمعه از خراسان به سایر استان‌ها از جمله اصفهان، کرمانشاه، قم، قزوین، خوزستان و ... کشیده شد. دیگر بحث سپرده‌گذاران مطرح نبود. تجمع کنندگان را افرادی خشمگین تشکیل می دادند که اعتراض از وضع معیشتی را به مسائل دیگری از جمله آزادی‌های اجتماعی و سیاسی هم بسط دادند و با حضور نیروهای انتظامی و تلاش برای حفظ امنیت هم شعارها تندتر و هم برخوردها بیشتر شد.
در این زمینه غلامرضا مصباحی‌مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز معتقد است: اگر مسئولین پای حرفهای مردم بنشینند و نهادهایی مانند فرمانداری‌ها با ارائه مجوزهایی اعتراضات مردمی را هدایت کنند، جلوی سوءاستفاده‌های احتمالی از اعتراضات مردمی گرفته می‌شود. از طرفی رسانه‌ها به ویژه صداوسیما این اعتراضات را انعکاس دهند.
همچنین سینا نریمان دبیر انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه پلی‌تکنیک می‌گوید: زمانی‌که رسانه‌های داخلی مثل صداوسیما و خبرگزاری‌ها نسبت به اعتراضات مردم سکوت می‌کنند، فضا برای جولان دادن معاندان که هدفی جز ضربه زدن به نظام ندارند، باز می‌شود.
به هر حال این اعتراضات در سکوت صداوسیما شنبه هم ادامه پیدا کرد و در این روز جدای از مساله سپرده‌گذاران و ناراضیان از وضع معیشت، برخی اهالی تهران هم به خیابان آمدند. این اتفاق در چند شهر دیگر هم تکرار شد. اعتراضاتی که درست است از نظر تعداد شرکت‌کنندگان خیلی قابل توجه نیست اما از نظر گستردگی در مناطق مختلف کشور تامل‌برانگیز است.
به طور قطع هیچ کس با نبود امنیت و ایجاد اغتشاش و التهاب در جامعه موافق نیست. آن هم در کشوری که با وجود بمباران تبلیغاتی از خارج و البته داخل، تلاش می‌شود فاصله‌های قومیتی و مذهبی بین مردم ایجاد شده و در منطقه آشوب‌زده خاورمیانه، ایران هم به سوریه‌ای دیگر تبدیل شود. اما سوال اینجاست که چه ساز و کاری برای اعتراضات مدنی مردم در نظر گرفته شده است؟ طبق اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی "تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است".
بر اساس همین اصل ابتدا سپرده‌گذاران در چند ماه گذشته دست به تحصن و اعتراض زدند اما در آن مدت کدام یک از مسئولان به میان آن ها رفت و نشان داد که صدای آنها را شنیده است.
از سوی دیگر اگر مردم ایران به مشکل و معضلی اعتراض داشته باشند چه راهی برای بیان آن خواهند داشت؟ آیا وزارت کشور تاکنون به برگزاری حتی یک راهپیمایی اعتراض‌آمیز مجوز داده است؟ آیا صداوسیما به جای طرفداری از یک جناح خاص، صدای مردم معترض را به گوش مسئولین رسانده و تلاش کرده آتش خشم مردم را خاموش کند؟ آیا مکان معینی برای اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم در نظر گرفته شده و یا رسانه‌ها می‌توانند تمام و کمال به انعکاس اعتراضات بپردازند؟ آیا برخی مسئولین که انگار در برج عاج نشسته‌اند از آن‌چه در زیر پوست جامعه می‌گذرد خبر دارند یا هر ندای مخالف و منتقدی را اغتشاش و آشوب و سازماندهی‌شده از سوی بیگانگان می پندارند؟
علی مطهری درباره این اتفاقات در یادداشت خود می‌نویسد: در کشور ما فرهنگ اعتراض وجود ندارد. هر تجمع اعتراض‌آمیزی به سرعت از شعارهای اولیه خود دور می‌شود و به خشونت می‌گراید. شاید علت آن این باشد که مجوز هیچ تجمعی صادر نمی‌شود و وزارت کشور همه تجمعات و اعتراضات مدنی را غیرقانونی می‌نامد. این در حالی است که قانون اساسی ما در اصل بیست‌وهفتم راهپیمایی را مشروط به این که مسلحانه و مخل احکام اسلام نباشد مجاز اعلام کرده است. در کشورهایی که تمرین دموکراسی بیشتری دارند، در یک روز و ساعت مشخص هزاران نفر در مسیر معینی با حفاظت پلیس، راهپیمایی کرده و اعتراض خود را در موضوع معینی اعلام می‌نمایند و سپس سرکار خود می‌روند و این یک امر عادی است. وزارت کشور ما باید اعتراض مدنی را به رسمیت بشناسد و در صدور مجوز سخت‌گیری نکند و مردم نیز باید پایبند به لوازم اعتراض مدنی باشند.
سیدحسین نقوی‌حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هم تاکید می‌کند: وزارت کشور باید مکان مشخصی برای تجمعات مردم تعیین و اعلام کند تا آنها بتوانند ضمن بیان اعتراضات‌شان، توضیحات مسئولان را بشنوند. در این صورت دیگر دشمنان قسم‌خورده ما نمی‌توانند از این فضا بهره‌برداری و سوءاستفاده کنند.
البته در این میان رسانه‌های معاند و مخالفین نظام تلاش کردند که از این نمد برای خود کلاهی ببافند و بر آتش اعتراضات بیفزایند اما به قول رهبر انقلاب آیا از دشمن توقعی جز دشمنی می‌رود؟ اینکه دونالد ترامپ، فرح پهلوی، رضا پهلوی، مریم رجوی و شبکه‌های ماهواره‌ای و کانال‌های تلگرامی ضدانقلاب به مرجعی برای پیگیری اخبار از سوی مردم تبدیل شده‌اند از اعتراضات مردم ایران دفاع کنند، آیا نشان‌دهنده این است که تمامی این اعتراضات از سوی آنها سازماندهی شده یا آنها آب را گل‌آلود دیده و تلاش می‌کنند خط اصلی را به دست گیرند؟ اینکه تنها گفته شود این اعتراضات توسط عده‌ای اغتشاش‌گر که از خارج خط گرفته‌اند صورت گرفته آیا واقعا دردی را دوا خواهد کرد؟
در این رابطه امیر عبداللهیان مشاور رییس مجلس در امور بین‌الملل در توییتی به دشمنان ازجمله ترامپ یادآور می‌شود: آقای ترامپ ذوق زده نشوید. حساب آشوبگران از پیگیری مطالبات معیشتی مردم جدا است. مردم ایران، امنیت ملی و مردم‌سالاری دینی نظام اسلامی را بر حاکمیت سیاست‌های مزورانه و تروریستی کاخ سفید ترجیح می‌دهند.
البته نباید این نکته را فراموش کرد که در میان این مردم طیف‌های مختلفی حضور داشتند اما به هر حال همه آنها از مردم ایران هستند و از قاره دیگری نیامده‌اند. همان‌طور که در یک جامعه دزد و قاتل وجود دارد در میان معترضین هم قطعا تعدادی آشوب‌طلب و هنجارشکن حضور خواهند داشت که مانند حوادث دیشب تهران و چند شهر دیگر به اموال عمومی آسیب زده و شعارهای تندی علیه مبانی نظام و اسلام مطرح می‌کنند. در میان معترضان هم سالخوردگانی که اغلب از سپرده‌گذاران موسسات مالی بودند حضور داشتند، هم جوانانی که از بیکاری به ستوه آمده‌اند، هم کارگرانی که از فقر و گرانی خشمگینند، هم دانشجویانی که آرمان خود را حمایت از مظلومین می‌دانند، هم معترضانی که هنوز مشکل‌شان از سال ۸۸ حل نشده و صدالبته هم ضدانقلابی که فرصتی برای عرض اندام پیدا کرده‌اند و از ان‌سوی آب‌ها خط می‌گیرند و هم اغتشاش‌گران و آشوب‌طلبانی که هدف‌شان هنجارشکنی و گرفتن ماهی از این آب گل‌آلود است.
محمد کیانوش‌راد فعال سیاسی اصلاح‌طلب درباره این اتفاقات می‌گوید: اعتراض حق هر شهروند ایرانی است و اعتراض کردن نشانه زنده و پویا بودن این جامعه است؛ اما در فقدان نهادهای مدنی پرقدرت، بروز خواسته‌های مردم بعضا به صورت غیرقانونی بوده و به عنوان بستری برای سوءاستفاده قرار می‌گیرد.
جواد امام فعال سیاسی اصلاح‌طلب هم عنوان می‌کند: تجمعاتی که انجام می‌شود به دلیل مسائل اقتصادی است اما چون ساماندهی ندارد از کنترل خارج می‌شود. با بها دادن به تشکل‌های صنفی، کارگری یا سیاسی اعتراض‌های مردم می‌تواند کنترل شود تا هم مردم اعتراض خود را بیان کنند و هم تجمعات آنها موجب سوء استفاده قرار نگیرد.
از طرفی حمیدرضا فولادگر نماینده مردم اصفهان در مجلس با بیان اینکه «اعتراضات مردمی به مسائل اقتصادی و معیشتی و نگرانی از گرانی‌ها مربوط می‌شود»، تاکید می‌کند: دولت، قوه مقننه و قوه قضاییه باید کمک کنند تا مشکلات اقتصادی مردم حل شود.
وی می‌افزاید: افرادی که به خیابان‌ها آمده‌اند دلایل و انگیزه‌شان همین مسائل اقتصادی و معیشتی است اما دیگرانی که از اصل نظام، کشور و مردم دل خوشی ندارند و دشمن این آب و خاک هستند از این نوع تجمعات مردمی استفاده می‌کنند تا آن را به سمت و سوی اهداف سیاسی خود و براندازانه هدایت کنند.
در این چند روز تلاش شده راه‌کارهای مختلفی برای حل موضوع ارائه شود. از دادن مجوز برای راهپیمایی قانونی و تعیین مکانی معین برای این امر تا رسیدگی سریع به وضع معیشتی مردم و حل مشکلات اقتصادی به وجود آمده و بهتر است مسئولین درنهادهای مختلف تلاش کنند هرچه زودتر با حل کردن مشکلات مردم پاسخگوی اعتراضات آنها باشند و به جای امنیتی کردن فضا به سمت ایجاد فضایی برای تعامل و گفت‌وگو با معترضین بروند و صدا و سیما و رسانه‌ها هم صدای همه مردم ایران را به گوش مسئولان رسانده و پاسخ‌های قانع‌کننده مسئولان را انتقال دهند.
ذوق‌زدگی و تشویق به ادامه اعتراضات از سوی دشمنان این آب و خام مثل دونالد ترامپ و مریم رجوی و امثالهم طبیعی است اما نکته تامل‌برانگیز خوشحالی و حتی تشویق این اتفاقات از سوی برخی افرادی است که خود را دلسوز نظام می‌دانند اما به خاطر دشمنی با دولت تلاش می‌کنند به هر نحوی شده ضربه‌ای وارد کنند و این اعتراضات را بستری برای اثبات خود می‌بینند غافل از اینکه وقتی این دود غلیظ‌تر شود به چشم همه خواهد رفت و آن‌وقت "نه از تاک نشان ماند نه از تاک‌نشان".
منبع: ایسنا
منبع: آفتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۳۶۳۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انگیزه دانشجویان از تداوم اعتراضات؛ در کوی دانشگاه‌های آمریکا چه می‌گذرد؟
گسترش تجمعات دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا در اعتراض به تداوم جنگ غزه، به ورود پلیس به محیط دانشگاه با درخواست رؤسای دانشگاه‌ها منجر شد و بازداشت دانشجویان معترض را به دنبال داشت. بااین‌حال هنوز این اعتراضات ادامه دارد و دانشگاه‌ها صحنه رویارویی دو گروه از حامیان اسرائیل و فلسطین است که هر یک طرف مقابل را به تندروی و اسلام یا یهود هراسی متهم می‌کنند.
براین‌اساس، دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا در اعتراض به جنگ غزه متعهد شده‌اند که با وجود تلاش رؤسای دانشگاه‌ها و پلیس برای کنترل تظاهرات، به اشغال دانشگاه‌ها ادامه دهند. درحالی‌که اعتراضات از دانشگاه کلمبیا در نیویورک آغاز شد؛ اما به‌تدریج در خارج از ایالات متحده گسترش یافت. تظاهرکنندگان در سراسر کشور خواستار آن هستند که دانشگاه‌ها روابط مالی خود با اسرائیل را قطع کنند. در همین حال، مدیران کالج‌ها با چگونگی حفظ امنیت محیط دانشگاه‌ها در میانه تکثر عقاید سیاسی دانشجویان یهودی و فلسطینی، دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
معترضان چه کسانی هستند؟
اعتراضات در آمریکا طیف گستره‌ای از دانشجویان و اساتید طرف‌دار فلسطین را که عمدتاً در حوزه‌های مرتبط با ادیان یهودی و مسلمان پژوهش می‌کنند، با خود همراه کرده است. گروه‌هایی که این اعتراضات را سازماندهی می‌کنند شامل گروه «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» و «صدای یهودیان برای صلح» هستند. سازمان‌دهندگان فلسطینی این اعتراضات به طور گسترده خشونت علیه طرف‌داران اسرائیل را رد کردند، اما برخی از دانشجویان یهودی به رسانه‌ها گزارش دادند که هدف شعارهای یهودی‌ستیزانه قرار گرفتند.
خواسته‌های دانشجویان چیست؟
خواسته‌های خاص معترضان تا حدودی از دانشگاه به دانشگاه متفاوت است. محور اصلی خواسته‌های دانشجویان در سراسر دانشگاه‌هایی که اعتراضات در آن آغاز شده، آتش‌بس دائمی در غزه، پایان‌دادن به کمک‌های نظامی ایالات متحده به اسرائیل، تخلیه دانشگاه‌ها از شرکت‌های مرتبط با سازندگان اسلحه است که از جنگ سود می‌ببرند. در برخی دانشگاه‌های آمریکا نیز، خواسته‌های صنفی در میانه اعتراضات گزارش شده است.
بر همین اساس تقاضای اصلی این است که دانشگاه‌ها از خدمات مالی شرکت‌های مرتبط با اسرائیل یا شرکت‌هایی که از جنگ با حماس سود می‌ببرند، محروم شوند. اما رؤسای دانشگاه‌ها تا حد زیادی از پذیرش این تقاضا‌ها خودداری کردند و کارشناسان معتقدند دانشگاه‌ها احتمالاً سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در شرکت‌های اسلحه‌سازی ندارند. چه آنکه در برخی دانشگاه‌ها، خواسته‌های دانشجویان، قطع همکاری‌های پژوهشی با صنایع دفاعی آمریکا و اسرائیل را نیز شامل می‌شود.
اما خواسته‌ها در دیگر دانشگاه‌ها متفاوت بود. معترضان دانشگاه کلمبیا همچنین خواستند تا دانشگاه تمام روابط خود را با اداره پلیس نیویورک افشا و قطع کند. دانشجویان همچنین خواستار تحریم دانشگاه‌های اسرائیل هستند. به‌عنوان‌مثال، معترضان کلمبیا می‌خواهند دانشگاه روابط خود را با مرکز دانشگاه در تل‌آویو قطع کند. توقف دریافت پول پروژه‌های پژوهشی از اسرائیل برای پروژه‌هایی که به تلاش‌های نظامی این کشور کمک می‌کنند از دیگر خواسته‌های دانشجویان کلمبیا بود.
اعتراضات از کجا آغاز شد
جنجال در دانشگاه‌های آمریکا از روز دوشنبه در دانشگاه هاروارد آغاز و تیتر نخست اخبار آمریکا را به خود اختصاص داد. فارغ‌التحصیلان برجسته این دانشگاه، با صدور بیانیه‌ای مشترک، اسرائیل را " مسئول کامل" جنگ نامیدند. رئیس دانشگاه بعداً توضیح داد که گروه‌ها موضع دانشگاه را نمایندگی نمی‌کنند. در دانشگاه جورج تاون در واشنگتن‌دی‌سی، انجمن SJP (دانشجویان برای عدالت در فلسطین) تصمیم گرفت میزبان یک شب‌زنده‌داری در اعتراض به جنگ غزه باشد، اما به دلیل افزایش آزار و اذیت و تهدید به خشونت علیه دانشجویان فلسطینی، عرب، مسلمان و ضدصهیونیست در سراسر کشور، از ورود رسانه‌ها به این برنامه خودداری کرد.
جرقه نخست درگیری بین پلیس و دانشجویان نیز از دانشگاه کلمبیا آغاز شد. آنجا که یورش پلیس به کمپ تحصن دانشجویان در روز ۱۷ آوریل، جرقه گسترش سریع اعتراضات به سایر دانشگاه‌های آمریکا را زد و باعث شد تا دانشجویان در ۲۲ دانشگاه آمریکا، اعتراضات منظم و کمپ‌های تحصن برپا کنند.
در دانشگاه آریزونا، انجمن SJP (دانشجویان برای عدالت در فلسطین) برنامه اعتراضی خود را پس از آن که رئیس دانشگاه گفت بیانیه گروه ملی "حمایت از اقدامات حماس" "در تضاد با ارزش‌های دانشگاه ما" است، به دلیل نگرانی‌های امنیتی لغو کرد. ده‌ها تن از دانشجویان انجمن SJP دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس نیز باوجودآنکه اعضای دانشجویی آن در چند روز گذشته مورد آزار و اذیت و حمله قرار گرفته‌اند، راهپیمایی برای فلسطین را سازماندهی و برگزار کردند.
در همین حال در دانشگاه کلمبیا، درحالی‌که مقامات دانشگاه دسترسی عمومی به محوطه دانشگاه نیویورک را به‌عنوان یک پیش‌بینی امنیتی مسدود کرده بودند، دو گروه متشکل از صدها دانشجو در تظاهرات طرف‌دار اسرائیل و طرف‌دار فلسطین با یکدیگر روبرو شدند. در این تجمع، حامیان فلسطینیان که بسیاری از آنها برای پنهان‌کردن هویت خود ماسک به‌صورت داشتند، تابلو‌هایی را در یک منطقه چمنی در نزدیکی کتابخانه دانشگاه در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود «فلسطین آزاد». کمی دورتر، دانشجویانی که از اسرائیل حمایت می‌کردند، در سکوت پوستر‌هایی را با چهره اسرای اسرائیلی در دست گرفته بودند.
همزمان با ادامه تحصن و اعتراضات دانشجویی در آمریکا به جنگ غزه، در جنوب کالیفرنیا دانشجویان حامی فلسطین و هواداران اسرائیل با عبور از موانعی که پلیس برپا کرده بود با هم درگیر شدند. به گزارش رسانه‌ها، اعتصاب دانشجویان دانشگاه تگزاس در آستین در حمایت از فلسطین نیز با ورود پلیس برای متفرق کردن معترضان با استفاده از اسب و تجهیزات ضدشورش منجر به دستگیری حداقل ۳۴ نفر شد. دو نفر از رسانه‌ها دستگیر شدند. بیش از ۵۰۰ دانشجو نیز روز چهارشنبه از کلاس خارج شدند و خواستار آن شدند که دانشگاه تگزاس از همکاری با تولیدکنندگان سلاح اسرائیل که در حمله به مردم غزه مشارکت داشته‌اند خارج شوند.
در دانشگاه مک گیل نیز اوضاع مشابه سایر دانشگاه‌ها بوده است. دانشجویانی که در محوطه دانشگاه مک گیل در همبستگی با فلسطینیان اردو زدند، معتقدند تا زمانی که دانشگاه از منابع مالی مرتبط با تولیدکنندگان سلاح، بانک‌های تجاری، شرکت‌های فناوری و سایر شرکت‌هایی که گفته می‌شود "در حمایت از رژیم آپارتاید اسرائیل هستند" خارج شود، جایی نخواهند رفت.
برخی از دانشجویان شب را در اردوگاهی متشکل از چادر‌های برپا شده خوابیدند. آنها پرچم‌های فلسطین و تابلو‌هایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود: «مک گیل نسل‌کشی را تأمین مالی می‌کند» و «مک گیل، دست‌های تو به خون‌آلوده است.» اردوگاه حدود ۲۰ چادر پس از آن برگزار شد که دانشجویان اعتراضات مشابهی را در دانشگاه‌های سراسر ایالات متحده آغاز کردند. انجمن دانشجویان برای عدالت در فلسطین، اوایل ماه جاری میلادی، لیستی متشکل از نام ۵۰ شرکت را منتشر کردند که دانشگاه در ان سرمایه گذاری می‌کند و این گروه‌ها معتقدند " با نسل کشی فلسطینی‌ها" ارتباط دارند.
برخورد پلیس با دانشجویان
برخورد پلیس با دانشجویان در آمریکا عمدتاً با درخواست رؤسای دانشگاه‌ها انجام شده و همین موضوع مورد انتقاد شدید دانشجویان قرار گرفته است. غالب بازداشت‌ها در دانشگاه به دلیل وقوع جرائمی همچون صدمه‌زدن به اموال دانشگاه یا تسخیر ساختمان‌های اداری انجام شده که مغایر با قوانین دانشگاه و قوانین آمریکا است. در همین راستا معترضان بعد از آنکه بیش از ۲۰ ساعت ساختمان همیلتون هال در دانشگاه کلمبیا را تسخیر کردند، با برخورد پلیس مواجه شدند. در بیانیه‌ای که توسط سخنگوی دانشگاه کلمبیا منتشر شد، آمده است که افسران پس از درخواست کمک دانشگاه وارد محوطه شدند.
کارلوس نیوس، سخنگوی پلیس نیویورک نیز اذعان کرده که او هیچ گزارشی از آسیب‌دیدگی پس از درگیری دانشجویان با پلیس ندارد. این دستگیری‌ها بعد از آن آغاز شد که دانشجویان اولتیماتوم قبلی برای ترک اردوگاهی که در آن چادر زده بودند را نادیده گرفتند. پلیس طی دو هفته گذشته در سراسر ایالات متحده وارد دانشگاه‌های متعددی شده که منجر به درگیری و دستگیری بیش از ۱۰۰۰ نفر در سراسر آمریکا شده است.
در موارد نادر، مقامات دانشگاه و رهبران معترضان توافق کردند که اختلال در روال دانشگاه و مراسمات آینده دانشگاه را کنترل کنند. این در حالی است که اداره پلیس تأکید کرده که افسران بدون درخواست مدیریت کالج یا در صورت شرایط اضطراری وارد محوطه دانشگاه نخواهند شد.
این در حالی است که شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان آمریکا اعلام کرد بیش از یک هزار و ۵۰۰ نفر در کمتر از ۱۵ روز از آغاز اعتراض‌های دانشجویان حامی فلسطین بازداشت شده‌اند
چرا با اعتراض دانشجویان برخورد می‌شود؟
در همین حال، تخمین زده شد که کل خسارت دانشگاه کالیفرنیای شمالی بیش از یک میلیون دلار است. رهبر اکثریت سنای آمریکا اعتراضات در دانشگاه کلمبیا در حمایت از فلسطین را محکوم کرد. چاک شومر، رهبر اکثریت دموکرات در سنای آمریکا در صحن سنا گفت: «شکستن شیشه‌ها با چکش و اشغال ساختمان همیلتون دانشگاه، آزادی بیان نیست. این بی‌قانونی است. آنهایی که این کار‌ها را انجام دادند باید با پیامد‌ها و عواقبش هم روبرو شوند.»
جان کربی سخنگوی راهبردی شورای امنیت ملی ایالات متحده نیز به نقل از جو بایدن گفته اشغال یک ساختمان دانشگاهی "کاملاً اشتباه" است و "نمونه‌ای از اعتراض مسالمت‌آمیز نیست" سی‌بی‌اس نیز گزارش داد سارا شامی، سخنگوی جنبش جوانان فلسطینی دانشگاه مونترال گفته، " برخورد پلیس بخشی از یک الگوی بزرگ‌تر است که صهیونیست‌ها از مکانیسم‌های بوروکراتیک و مکانیسم‌های قانونی برای سرکوب فعالیت‌های فلسطینی استفاده می‌کنند. " او تأکید کرد که اعتراضات مسالمت‌آمیز باقی‌مانده است.
پیش‌ازاین، آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد درباره سرکوب اعتراضات دانشجویی در آمریکا گفت که تضمین آزادی بیان و تظاهرات مسالمت‌آمیز "ضروری" است.
اکسیوس نیز با ابراز نگرانی سیاستمداران آمریکا از اعتراضات دانشجویان تحلیل کرده «اعتراض گروه‌های دانشجویی حامی فلسطین به یک پویایی سیاسی دامن زده که پس از حمله هفتم اکتبر حماس آغاز شد و در آستانه برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا می‌تواند بر نتیجه آن اثرگذار باشد.»
منبع: خبرآنلاین
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود